Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «عصر ایران»
2024-04-29@18:06:49 GMT

غیب شدن وزیر خارجه چین و بحران پنهان کاری

تاریخ انتشار: ۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۱۶۷۶۲

عصرایران ؛ رضا غبیشاوی - وزیر خارجه چین کجاست؟ این سوالی است که از چند هفته پیش تاکنون مطرح می شود و هیچ جوابی نیافته تا اینکه بالاخره اعلام شد او برکنار شده ولی بازهم نمی دانیم کجاست.  آقای "چین گانگ" 8 ماه بعد از انتصاب به عنوان وزیر خارجه، برکنار شد تا  "وانگ یی" وزیر خارجه قبلی، دوباره وزیر خارجه شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

   گرچه وزیر خارجه ناپدید شد اما بحران مدرن در این کشور را آشکار کرد و آن بحران اطلاع رسانی و پاسخگویی و شفافیت است. این بحران از نوع بحران هایی است که حل آن نیازمند نگاه و ذهن مدرن است.  چین با وجود رشد اقتصادی و رسیدن به جایگاه دومین اقتصاد بزرگ جهان اما نمی توان آن را یک کشور کاملا مدرن و توسعه یافته  دانست چون رسانه به معنی واقعی ندارد. چون آزادی فعالیت روزنامه نگاری و روزنامه نگار مستقل و آزاد ندارد.
اگر داشتند در یک ماه اخیر سوال می کردند وزیر خارجه ما کجاست؟ چرا غیب شده ؟ چرا برکنار شد؟ چرا بعد از گذشت 8 ماه از انتصاب، برکنار شد؟ چرا وزیر خارجه قبلی بعد از گذشت 8 ماه دوباره به سمت قبلی اش برگشت و شد وزیر خارجه ؟ همه این سوالات را رسانه ها و روزنامه نگاران می پرسیدند و مسوولان هم جواب می دادند. اگر جواب نمی دادند رسانه ها و خبرنگاران،‌ جواب را از منابع آگاه پیدا و منتشر می کردند اما هیچ کدام از این اتفاقات رخ نداد.   از یک ماه قبل تاکنون خبری از گانگ وزیر خارجه چین نیست. او به تازگی برکنار شد
اگر چین آزادی و رسانه و خبرنگار واقعی داشت خبر برکناری را زودتر به نقل از منابع آگاه منتشر می کردند. چون نداشت به جای رسانه ها و روزنامه نگاران چینی، این رسانه ها و روزنامه نگاران غربی بودند که پیگیر ماجرا شدند. آنها بودند که چند هفته قبل، برای اولین بار خبر دادند خبری از "گانگ" وزیر خارجه چین نیست؛ غیب شده چون هیچ خبر و عکسی از او منتشر نمی شود و در برنامه های عمومی نیز شرکت نمی کند. آنها بودند که خبر دادند دو سفر جداگانه مسوول سياست خارجی اتحادیه اروپا (جوزپ بورل) و وزیر خارجه انگلیس به پکن به همین دلیل غیب شدن همتای چینی لغو شدند.

در مدت غیب شدن وزیر خارجه چین ، تنها وزارت خارجه این کشور دو مرتبه واکنش مبهم داشت. بار اول حدود دو هفته پیش، اعلام کرد او " به دلایل بهداشتی" در نشست بین المللی آسه آن اندونزی شرکت نکرد اما جزئیات این موضوع اعلام نشد. بار دوم هم دوشنبه (یک روز قبل از برکناری) وقتی سخنگوی وزارت خارجه چین (خانم ماو نینگ) در پاسخ به سوالی درباره غیبت وزیر فقط به گفتن این جمله اکتفا کرد و نه بیشتر : " اطلاعاتی ندارم که ارائه کنم ".

داستان غیبت یک ماهه وزیر خارجه چین یادآور ناپدید شدن جمال خاشقجی روزنامه نگار منتقد سعودی در کنسولگری کشورش در استانبول ترکیه بود. در ابتدای ماجرا، وقتی کل رسانه های ترکیه و جهان، سرگرم خبرهای این سوژه جذاب و مهم بودند تا به جواب این سوال برسند که "خاشقجی کجاست" رسانه ها و خبرگزاری های سعودی دولتی و خصوصی، داخلی و خارجی، در سکوت کامل به سر می بردند انگار نه انگار. چرا؟ چون می ترسیدند. چون منتظر تعیین تکلیف از بالا بودند. چون منتظر بودند مقامات یا مشاوران رسانه ای مقامات ، سناریو، داستان سرایی و جوابی برای این سوال بیابند و آنها هم منتشر کنند. شاید هم می ترسیدند اگر به این سوژه بپردازند ممکن است چاقو دسته خودش را ببرد. 

و چند نکته:

- چرا در یک ماه اخیر هیچ رسانه چینی درباره این غیب شدن وزیر خارجه چین خبر یا محتوایی منتشر نکرد؟ چون این رسانه ها و خبرنگاران،‌ واقعی نیستند بلکه شبیه هستند. کار اینان نه اطلاع رسانی واقعیت ها و پرداختن به سوژه های روز و پاسخ به ابهامات و سوالات افکار عمومی،‌ بلکه تبلیغ مقامات و حکومت چین و حزب حاکم در این کشور است. همانگونه که شرکت های تبلیغاتی، منتظر دستور کار از سوی کارفرما می مانند اینجا هم رسانه ها و خبرگزاری ها منتظر کارفرما (حکومت و حزب حاکم چین) می مانند.

- هر چقدر اقتصاد چین، آزاد و لیبرال و شبیه کره جنوبی است اما در اطلاع رسانی همچنان بسته و به کره شمالی می ماند. 
نشست خبری سخنگوی وزارت خارجه چین - آرشیوی  
- سوژه اصلی در چین است اما رسانه ها و خبرنگاران این کشور ساکت و تماشاگر این سوژه هستند و در مقابل رقبای رسانه ای نهایت استفاده را می برند. خبرگزاری دولت چین به عنوان بزرگترین خبرگزاری جهان از لحاظ تعداد نیرو و خبرنگار ( ۱۰ هزار نیرو) نیز ناتوان و ساکت در گوشه ای تنها تماشاگر خبررسانی رسانه ها و روزنامه نگاران دیگر کشورها در این زمینه هستند.

- وقتی "گانگ" 8 ماه قبل به عنوان وزیر خارجه منصوب شد رسانه ها نوشتند او از جمله دیپلمات های چینی است که به دلیل موضع گیری تند علیه غرب به "گرگ جنگجو" معروف اند و بابت همین موضوع نگران روابط با غرب شدند. حالا یک ماه از گرگ جنگجو خبری نیست شاید اژدهای چینی او را خورده باشد.    - بحران اطلاع رسانی در ماجرای غیب شدن وزیر خارجه چین، یادآور پنهان کاری مسوولان چین در ماجرای همه گیری بیماری کروناست. وقتی در روزهای نخست بروز این پدیده از اعلام عمومی خودداری و حتی با افشاگران برخورد کردند. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: وزیر خارجه غیب شده چین، برکنار شد

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: چین وزیر خارجه رسانه ها و روزنامه نگاران اطلاع رسانی برکنار شد یک ماه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۱۶۷۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علم گرفتار سانسور و تبعیض رسانه‌ای/ وقتی اسمی از دانشمندان آسیایی و آفریقایی به میان نمی‌آید

به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ چندی پیش یک دانشمند چینی از خدمات شهروندی و اداره مهاجرت آمریکا درخواست کرد تا اقامت دائمی دریافت کند؛ با این فکر که شانس بیشتری در تحقیقات خواهد داشت. او یک زیست‌شناس ماهر است و همانطور که در ویزای نخبگان آمریکایی (EB-1A) تصور می‌کرد مقالات خبری در رسانه‌های برتر از جمله نیویورک تایمز که تحقیقات او را پوشش می‌دهد، «توانایی خارق‌العاده» او را در علوم نشان می‌دهد. اما زمانی که افسران مهاجرت درخواست او را رد کردند، متوجه شدند که نام او در هیچ خبر و گزارش رسانه‌ای نیامده است. در واقع پوشش خبری مقاله‌ای که او جزو نویسندگان بود، مستقیما سهم عمده او را در این کار نادیده گرفته بود. این در حالی بود که او زمان بسیار زیادی را برای این پروژه تحقیقاتی وقف کرده بود و حتی ایده آن را خودش در دوره دکتری خود داده بود.

این موضوع باعث شد که چند محقق کنجکاو شوند که چه چیزی بر تصمیمات روزنامه‌نگاران و خبرنگاران تاثیر می‌گذارد که نام کدام محقق را در داستان‌های خبری خود بیاورند. این در حالی است که رسانه‌های خبری نقش کلیدی در انتشار یافته‌های علمی جدید به عموم مردم دارند. از سوی دیگر، پوشش یک مطالعه خاص برای تیم تحقیقاتی و موسسات آنها اعتبار به همراه دارد و سپس عمق و کیفیت پوشش، درک عمومی را از اینکه چه کسی علم خوب انجام می‌دهد، شکل می‌دهد. گاهی حتی پوشش خبری می‌تواند بر مشاغل فردی نیز تاثیرگذار باشد.

هویت اجتماعی دانشمندان

آیا هویت اجتماعی دانشمندان مانند قومیت یا نژاد نقشی در پوشش خبری دستاوردهای علمی آنها دارد؟ پاسخ به این سوال ساده نیست. از یک سو، با توجه به حضور کم اقلیت‌ها در رسانه‌های جریان اصلی آمریکا، ممکن است تعصب نژادی وجود داشته باشد. از سوی دیگر، روزنامه‌نگاری علمی به دلیل استاندارد بالای گزارش عینی خود شناخته شده است. از این رو محققان تصمیم گرفتند این سوال را به صورت سیستماتیک با استفاده از داده‌های مشاهده‌ای در مقیاس بزرگ بررسی کنند.

کمترین پوشش رسانه‌ای

محققان 223 هزار و 587 خبر از 288 رسانه آمریکا را از وب‌سایت Altmetric.com تجزیه و تحلیل کردند. این وسایت پست‌ای آنلاین را درباره مقالات تحقیقاتی رصد می‌کند. اخبار منتشر شده از سال 2011 تا 2019 تعداد 100 هزار و 486 مقاله علمی را پوشش داده است. محققان برای هر مقاله، روی نویسندگانی متمرکز شدند که بیشترین شانس ذکر شدن نامشان را داشتند: اولین نویسنده، آخرین نویسنده و سایر نویسندگان. آنها محاسبه کردند که نویسندگان هر چند وقت یک بار نامشان در مقالات خبری ذکر شده است. سپس از یک الگوریتم برای استنتاج قومیت نویسندگان استفاده کردند و متوجه شدند که روزنامه‌نگاران گاهی اوقات به قومیت آنها برای ذکر نام‌شان در پوشش خبری تکیه می‌کنند. به طور مثال، مشخص شد که نویسندگانی با نام‌های انگلیسی مانند «جان براون» یا «امیلی تیلور» بیشتر از بقیه در رسانه‌ها ذکر شده‌اند. آنها همچنین 9 گروه قومیتی بزرگ را با هم مقایسه کردند.

محققان دریافتند که شانس دیده شدن نویسنده اول مقاله در یک خبر 40 درصد است. با این حال، احتمال ذکر نام نویسندگانی از اقلیت کمتر در مقایسه با نویسندگانی که نام انگلیسی دارند، به طور قابل توجهی کمتر بود. این تفاوت برای نویسندگانی با نام‌های آسیای شرقی و آفریقایی بارزتر بود. آنها به طور متوسط 15 درصد کمتر در رسانه‌های علمی آمریکا در مقایسه با کسانی که نام انگلیسی داشتند، ذکر یا نقل شده بودند.

این ارتباط حتی پس از در نظر گرفتن عواملی مانند موقعیت جغرافیایی، وضعیت نویسنده متناظر، موقعیت نویسنده، رتبه وابستگی، اعتبار نویسنده، موضوعات تحقیق، تأثیر مجله و طول داستان ثابت است.

و نابرابری بین انواع مختلف رسانه‌ها، از جمله ناشران بیانیه‌های مطبوعاتی، اخبار عمومی و آنهایی که محتوای متمرکز بر علم و فناوری دارند، وجود دارد.

عوامل عملی و انتخاب زبان

محققان می‌گویند: اول و مهم‌تر از همه، عدم حضور دانشمندان با نام‌های آسیای شرقی و آفریقا ممکن است به دلیل چالش‌های عملگرایانه‌ای باشد که روزنامه‌نگاران مستقر در آمریکا در مصاحبه با آنها مواجه هستند. عواملی مانند تفاوت منطقه زمانی برای محققان مستقر در خارج از کشور و تسلط واقعی یا درک شده انگلیسی می‌تواند نقش داشته باشد، زیرا یک روزنامه‌نگار در مهلت مقرر باید خبرش را آماده کند.

ما این عوامل را با تمرکز بر محققان وابسته به موسسات آمریکایی جدا کردیم. در میان محققان مستقر در آمریکا، مشکلات عملگرایانه باید به حداقل برسد، زیرا آنها در همان منطقه جغرافیایی روزنامه‌نگاران هستند و احتمالاً به زبان انگلیسی، حداقل در نوشتن، مهارت دارند. علاوه بر این، با توجه به اینکه توجه رسانه‌ها به طور فزاینده‌ای توسط مؤسسات آمریکا ارزش قائل می‌شود، احتمالاً این دانشمندان به همان اندازه به درخواست‌های مصاحبه روزنامه‌نگاران پاسخ خواهند داد.

حتی زمانی که محققان فقط مؤسسات آمریکا را مد نظر گرفتند، تفاوت‌های قابل توجهی در ذکر و نقل قول برای نویسندگان غیر انگلیسی یافتند؛ به‌ویژه، نویسندگانی با نام‌های آسیای شرقی و آفریقایی در مقایسه با همتایان خود با نام انگلیسی، چهار تا پنج درصد کاهش در نرخ ذکر را تجربه می‌کنند. این نتیجه نشان می‌دهد که در حالی که ملاحظات عملگرایانه می‌توانند برخی نابرابری‌ها را توضیح دهند، اما همه آنها را در نظر نمی‌گیرند.

محققان همچنین دریافتند که روزنامه‌نگاران همچنین تمایل بیشتری به جایگزینی وابستگی‌های سازمانی به جای دانشمندان با نام‌های آفریقایی و آسیای شرقی دارند؛ به عنوان مثال، ذکر دانشگاه میشیگان برای آنها معتبرتر از ذکر دانشگاه های دیگر است. این اثر جایگزینی نهاد، بر یک سوگیری بالقوه در بازنمایی رسانه‌ای تأکید می‌کند، جایی که ممکن است دانشمندان با نام‌های قومیتی اقلیت کمتر معتبر یا مستحق شناسایی رسمی تلقی شوند.

چرا برابری در گفتمان علم اهمیت دارد؟

بخشی از عمق پوشش اخبار علمی بستگی به این دارد که چگونه محققان به طور کامل و دقیق در خبرها به تصویر کشیده شوند، از جمله اینکه آیا دانشمندان با نام ذکر شده‌اند یا خیر و تا چه حد سهم آنها از طریق نقل قول برجسته می‌شود. همانطور که علم به طور فزاینده‌ای جهانی می‌شود و زبان انگلیسی به عنوان زبان اصلی آن است، مطالعه ما اهمیت نمایندگی عادلانه را در شکل دادن به گفتمان عمومی و پرورش تنوع در جامعه علمی برجسته می‌کند.

محققان می‌گویند که تفاوت‌ها در مرحله اولیه انتشار علم، زمانی که روزنامه‌نگاران در حال انتخاب مقالات تحقیقاتی برای گزارش هستند، بیشتر باشد. درک این تفاوت‌ها به دلیل چندین دهه یا حتی قرن‌ها تعصب ریشه‌دار در کل خط تولید علم، از جمله اینکه چه کسی بودجه تحقیقاتی را دریافت می‌کند، چه کسی در مجلات برتر منتشر می‌شود و چه کسی در خود نیروی کار علمی نمایندگی می‌کند، پیچیده است.

روزنامه‌نگاران از مرحله بعدی فرآیندی را انتخاب می‌کنند که تعدادی نابرابری در درون آن وجود دارد. بنابراین، پرداختن به نابرابری‌ها در نمایندگی رسانه‌ای دانشمندان تنها یک راه برای تقویت فراگیری و برابری در علم است. اما این گامی در جهت به اشتراک‌گذاری دانش علمی با مردم به روشی عادلانه‌تر است.

انتهای پیام/

نسترن صائبی صفت کد خبر: 1228583 برچسب‌ها آمریکا

دیگر خبرها

  • روزنامه نگاری با قدرت تیتر
  • آمریکا ۸۱ فروند بمب‌افکن اسقاط برای کی‌یف خرید؛ اهداف پنهان واشنگتن زیر ذره‌بین رسانه‌ها
  • طرحی برای رسانه‌های فردای ایران
  • نشست هم‌اندیشی وزیر امور خارجه با مدیران عامل رسانه‌های کشور
  • نشست هم‌اندیشی امیرعبداللهیان با مدیران عامل رسانه‌های کشور
  • افشای جزئیات توافق شکست خورده میان روسیه و اوکراین
  • حمله عجیب روزنامه جوان به مدافعان تعطیلی شنبه: پیـام پنهان دارد | از بعد نمادین روزها غفلت نکنید!
  • خداحافظی سرد با بلینکن در چین+ عکس
  • علم گرفتار سانسور و تبعیض رسانه‌ای/ وقتی اسمی از دانشمندان آسیایی و آفریقایی به میان نمی‌آید
  • حمله روزنامه جوان به تعطیلی شنبه : کم کم می خواهند شنبه را به روز اصلی تعطیل تبدیل کنند/ اینکه گفته می شود باید با دنیا هماهنگ شویم یک پیام پنهان دارد